بار ديگر گردش روزگار ماه محرم را به ما رساند، ماه غربت حسين و تنهايي زينب را، ماه دلاورمردي عباس و شجاعت علي اکبر را؛ ماهي که اگر به هوش باشي و به گوش، بعد از گذشت قرن ها از آن، صداي «هل من ناصر ينصرني» حسين(ع) را از زبان امام غائبت خواهي شنيد.
محرم ماه پيوستن خون خدا به خداست، ماه تجديد پيمان بندگي انسان کامل و تثبيت «قالوا بلي»! ماهي که به هر کجا سر مي زني دلها لرزان است و چشم ها پر اميد؛ سفينه النجاه حسين(ع) پذيرنده هر نوع مسافري مي باشد، کشتي حسين(ع) حتي مسافراني را که ديگر هيچ سرمايه اي براي پرداخت و سوار شدن بر آن برايشان باقي نمانده را هم مي پذيرد، مسافراني که سالهاست در جزيره غفلت به سر برده اند و اکنون آرزويشان انسان شدن است و انسان ماندن.
ادامه مطلب...